Kategoria: Kraje rozwijające się
W LATACH DRUGIEJ WOJNY ŚWIATOWEJ
W latach drugiej wojny światowej i bezpośrednio po jej zakończeniu nastąpiła silna aktywizacja ludności afroazjatyckiej, powstało wiele partii politycznych, związków zawodowych i innych organizacji społecznych, stawiających sobie za zadanie w pierwszym okresie istnienia nie tyle cele niepodległościowe, ile profesjonalne, kulturowe itp. Z chwilą zakończenia działań wojennych miliony ludzi powróciło do swoich wiosek, wnosząc do nich znajomość innego otaczającego ich świata, wiele nowych umiejętności technicznych i organizacyjnych, a także elementy świadomości społecznej i politycznej związanej z faktem życia w zależności politycznej i ekonomicznej od świata zewnętrznego.
GRUPA LUDNOŚCI
Ta grupa ludności i wywodzący się z niej działacze niepodległościowi i rewolucyjni odegrali ważną rolę w działaniach politycznych i partyzanckich podejmowanych w wielu państwach bezpośrednio po zakończeniu wojny na rzecz uzyskania autonomii bądź pełnej samodzielności politycznej. W czasie wojny nastąpił również w wielu krajach kolonialnych i zależnych rozwój sił wytwórczych. Było to rezultatem zwiększonych potrzeb na surowce strategiczne oraz żywność ze strony państw biorących udział w tej wojnie. Jeśli chodzi o Afrykę, to w niektórych krajach tego kontynentu podjęto w latach wojny budowę nowych zakładów produkcyjnych, linii komunikacyjnych, przeniesiono część maszyn z Europy. Poczynione zostały pierwsze działania zmierzające do uprzemysłowienia tych obszarów.. Zostały one podjęte w warunkach przymusu wojennego, niejednokrotnie wbrew interesom burżuazji krajów kolonialnych.
W WYNIKU DZIAŁAŃ
W wyniku powyższych działań i im podobnych uległy przyspieszeniu procesy rozwarstwienia społecznego oraz rozwój sił wytwórczych w wielu krajach kolonialnych i zależnych. W niektórych zaś państwach, zwłaszcza Azji Południowo-Wschodniej, subkontynentu indyjskiego, Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej przyspieszeniu uległ proces kształtowania się rodzimej i proletariatu.Odmiennie przedstawiała się sytuacja w Ameryce Łacińskiej, która niemal w całości była niepodległa, pozostając jednakże od dziesiątków lat podporządkowana pod względem ekonomicznym i w dużym stopniu politycznym potężnemu sąsiadowi z północy — Stanom Zjednoczonym W. Próby podejmowane przez niektóre koła polityczne Ameryki Łacińskiej w latach wojny zmierzające do częściowego uniezależniania się od Stanów Zjednoczonych przyniosły jedynie ograniczone rezultaty, natomiast przyspieszeniu uległ proces rozwoju gospodarczego tych państw, towarzyszącej mu polaryzacji społecznej oraz wzrostu świadomości politycznej szerokich rzesz ludności.
NA PODSTAWIE ROZWAŻAŃ
Na podstawie powyższych rozważań można stwierdzić, iż ukształtowane zostały nowe warunki historyczne sprzyjające podjęciu na obszarach zależnych walki o niepodległość i likwidację kolonializmu . Wraz z zakończeniem drugiej wojny światowej powstały zatem nowe warunki międzynarodowe, w których walka z kolonializmem mogła liczyć na powodzenie. Wojna osłabiła pozycje czołowych mocarstw kolonialnych. Państwa „Osi” (Niemcy, Włochy, Japonia) wojnę przegrały. Takie państwa zwycięskie jak m. in. Wielka Brytania, Francja, Belgia kończyły wojnę w stanie ogromnego wyczerpania gospodarczego i finansowego zadłużenia wobec zagranicy, zwłaszcza Stanów Zjednoczonych, które w okresie powojennym wysunęły się na czoło świata kapitalistycznego.